کوچیک خان

پسرک زیبای من این روزها و شب ها شرمنده ات هستم بسیارررررررررررر... ساعتهای بدی را با اقوام گذراندیم و شما هم پابه پای ما بی تابی ها و نگرانی  ها و دلهره ها و گریه هایمان را مرور کردی لحظه های سخت پشت در اتاق عمل و ای سی یو را... 3 هفته بلاتکلیفی و غصه ها و گریه های گاه و بیگاه را... بیمارستان ها و اورژانس های الوده ی پایتخت الوده را... و مادر بیقرار  بیقرار مادر بزرگ را... ممنونم پسرم وشرمسارم پسرم اگر ذره ایی در تغذیه و خواب و استراحتت کم کاری کردم مرا ببخش عزیزم... پسرک زیبای من این روزها و شب ها شرمنده ات هستم بسیارررررررررررر... ساعتهای بدی را با اقوام گذراندیم و شما هم پابه پای ما بی تابی ها و نگر...

تمامِ شهر را شور حسینِ (ع)، عزا دار کرده است ... شهر دیروزهایمان، پُر شده است از بیرق هایِ سیاهِ مولا و کربلایی هایش .... و کل شهر ، شده  تِکیه ای بزرگ!!! و تِکیه  زده بر شانه هایِ خاندانی از سلاله ی عصمت و پاکیزگی . . . مولایم دستان زمینی ما بسیار کوتاه تر از بالایِ قامتِ آسمانی  شماست و  امیدمان بسیار فراتر از اندازه ی کوچکمان ، دخیلِ  آرزوهایش را به رافتِ بی انتهایتان  بسته ... شور ....شعور ... . بینش ....و نگرش فرزندانتان را  که این روزها و شب ها با ذکرِ نامتان گذشت...  در پناهِ لطفِ دائمتان به  ما و فرزندانمان عطا فرما امین... ...

مادر شدن عبور از سخت ترین امتحان خداوند برای من بود. نمیدونم چجور پشت سرش گذاشتم. گاهی ناشکری کردم و هر از گاهی شکر . خدایا کمک کن  تو  بقیه این مسیر سربلند باشم. هم پیش تو و هم پیش زیباترین هدیه ایی که بهم دادی.       ...